Verhuis!

Ik verhuis! Op het net althans. Aangezien Wordpress meer opties te bieden heeft, blog ik vanaf nu via hun systeem.
Het concept blijft hetzelfde: veel foto's met een beetje tekst.
Je kan nog altijd naar de site surfen via sart68.tk of vanaf nu via sart68.wordpress.com

I'm moving! On the net, I mean. Wordpress has more things to offer, so from now on I'm blogging via their system.
The concept stays the same: lots of pics and a little bit of text.
You can still reach the site via sart68.tk of from now on via sart68.wordpress.com

Amsterdam by night

De laatste avond in Amsterdam. Afscheid gevierd met een feestje maar ook met de laatste foto's.
De jongens en het meisje op de snapshot dachten dat ik in slaap gevallen was. Ik lag neer op een muurtje om foto's te nemen. Zonder statief doe je de gekste dingen om een foto te nemen met een lange sluitertijd.
Amsterdam by night, het Nemo (nautisch museum) bij het Centraal Station.

The last night in Amsterdam. I celebrated the end with a party but also with pictures.
The boys and the girl in the snapshot thought I had fallen asleep. I was lying down on a little wall to take pictures.
Without a tripod one does crazy things to make a picture with a long exposure time.
Amsterdam by night, the Nemo (nautical museum) at Central Station.

Ronde van Vlaanderen

Zondag was het hoogdag. Twee keer! Het was Pasen én Ronde van Vlaanderen. Wat kan een mens nog meer willen?

Sunday was a holy day; Twice! It was Easter and the Tour of Flanders (a famous Flemish cycling competition). What more can one wish for?


In de Paddestraat reed Hoste nog voor Ballan. Een paar uur later zou het anders zijn.
In the Paddestraat Hoste was still before Ballan. A few hours later, that would be different.


Winnaar Allessandro Ballan


Belgisch kampioen Niko Eeckhout


Verliezer Leif Hoste


Philippe Gilbert

Young old

Ik maakte de foto's bij een reportage over een discotheek voor oude mensen met een jong hart. Speciaal sfeertje maar ze dansen en dronken gezellig een pintje. Ik heb lang getwijfeld of ik deze foto's online zou gooien. De mensen op de foto's lijken zich zo goed te amuseren dat ik het niet kon laten.

I made these pictures for a story about a disco for old people with a young heart. The mood was special but they danced and drank a beer. I doubted for a long time whether I should put these pictures online or not. The people on the pictures really seemed to have fun so I couldn't resist.

2 Photographers

Twee fotografen die zich een dagje amuseren. Het gebeurt te weinig, maar als het gebeurt, is het echt leuk.

Two photographers having fun for a day. It doesn't happen enough, but when it happens it's really nice.

Pokerface

Een paar weken geleden maakte ik een reportage van een avondje vrouwenpoker. Ik zag coole kaarttrucjes, pokerfaces en veel stijl. Wie er won, weet ik niet meer want het werd heel laat maar ik beleefde alleszins een leuke avond. Toen ik naar huis fietste, kreeg ik het gezelschap van Michael Jacobs, de fotograaf van Het Parool. Resultaat: een fantastisch filosofische gesprek over fotografie.

A few weeks ago, I made a reportage about an evening of women's poker. I saw some cool card tricks, pokerfaces and lots of style. I don't remember who won that evening because it got very late, but I had a good time. When I biked home, Michael Jacobs, the Het Parool photographer, joined me. Result: a fantastic philosophical chat about photography.

Mr. Bean in Amsterdam

Maandag liep ik Mr. Bean tegen het lijf. Het is te zeggen: hij kwam zijn nieuwe film in Amsterdam voorstellen en ik besloot een collega te vergezelen. Honderden mensen stonden te wachten tot hij aankwam op zijn fiets om toch maar een glimp van de komiek op te vangen. De meesten hadden pech want toen hij de hoek van de straat omdraaide, stormden de persfotografen op hem af. Ook ik! Hij had bijna geen plaats meer om te fietsen en de fotografen gebruikten letterlijk hun ellebogen om toch een mooie shot te halen. Ik wrong me ertussen en drukte zo snel mogelijk af. Aan de bioscoop aangekomen, maakte Bean bijna een valletje door de drukte maar hij zwaaide zich toch waardig de trap op. En toen was hij verdwenen.
Enkel genodigden en aangemelde pers mochten mee binnen in de zaal. Mijn collega had die namiddag gebeld om enkel zichtzelf aan te melden maar met een smoes en mijn perskaart hielp hij me toch binnen in de zaal.
Daar volgde nog een gek interview waarbij Rowan Atkinson een paar gekke vragen in het Nederlands kreeg en waar hij op verbluffende wijze in zijn gekende stijl grappige antwoorden op wist te geven.
En plots was hij weg en werden wij pers vriendelijk doch kordaat buitengewerkt. Maar ik heb toch lekker mijn foto's gekregen met een beetje creativiteit.

Monday I bumped into Mr. Bean. Better explained: He came to Holland to present his new film in Amsterdam and I decided to join a colleague. Hundreds of people were waiting until he arrived on his bike, just to catch a glimpse of the funny guy. Most of them didn't got that chance because as soon as he turned around the corner, press photographers rushed into him. So did I! He had harldy the place to drive and the photographers literally used their elbows to get a nice shot. I threw me inbetween and pushed the button as fast as I could. When he arrived at the theatre, Bean almost fell, but he managed to get on the stairs and waved at the public. And off he went.
Only the invited and the press that had been put on the list could join him to the hall. My colleague had called that afternoon to put himself on the list but with a little lie and my press card he managed to get me in.
A crazy interview followed. Rowan Atkinson managed to answer some Dutch questions in his stunningly and funny way.
And then, all of a sudden, he left and the press was friendly but urgently asked to leave. Still, I've got my pictures with a little creativity.

Tulips

Dit was vorige week. Lekker warm zonnetje, een terrasje, een ijsje dat ons echt smaakte. De tulpen op de foto hadden in Spanje kunnen staan. Tapas, andere lekkere hapjes en misschien zelfs een glaasje sangria. Maar het was Amsterdam op een zaterdagavond.
En nu... Het is weer koud, het waait hard en ik heb 's ochtends geen zin om uit mijn warme bedje te komen en bibberend naar de redactie te fietsen. Laat het maar snel zomer worden.

This was last week. A nice warm sun, a drink, an ice cream that tasted really good. The tulips on the picture could have stood in Spain. Tapas, other nice appetizers and maybe even a glass of sangria. But it was Amsterdam at a Saturday evening.
And now... It's cold again, the wind blows hard and in the morning I don't want to leave my nice warm bed to go to work. Let it be summer very soon.

Fly by Night

Vannacht om 4.30 u. namen drie Mechelse studenten het slot van de pilotaflevering van hun televisieprogramma Fly by Night op in de toren van de Oude Kerk van Amsterdam. Guy Swinnen, toenmalige frontman van The Scabs, was hun gast. Ik was erbij als journalist van Het Parool. Het piekte om op te staan maar achteraf gezien was het de moeite waard. Ik heb een van de mooiste zonsopgangen van mijn leven gezien. Amsterdam baadde een halfuur lang in een fantastisch mooi rozig licht.
Het hele verhaal kan je lezen op de jongerensite van Het Parool: www.ondergrond.tv

This night at 4.30 AM, three students from Mechelen, Belgium recorded the end of their pilot of ther tv show Fly by Night at the tower of the Old Church of Amsterdam. Guy Swinnen, former frontman of The Scabs, was their guest. I joined them as a journalist of Het Parool (an Amsterdam newspaper). It hurted to get up but afterwards it was worth it. I've seen one of the most beautiful sunrises of my life. Amsterdam bathed in a spectacular pinkish light form about a half hour. You can read the whole story in Dutch at the youth site of Het Parool: www.ondergrond.tv

Lente in Amsterdam/ Spring in Amsterdam

Midden deze week nog fietste ik naar huis in de gietende regen. Toen ik deze morgen ging lopen, regende het. Terwijl ik dit nu schrijf, regent het. Maar blijkbaar hebben de planten en de bloemen in Amsterdam beslist dat het al lente is want alles begint volop te bloeien. Heel mooi, alleen spijtig dat alles kapot regent.

This week I went home by bike in the rain. This morning, when I went for a run, it rained. While I'm writing this, it is raining. But the flowers and the plants in Amsterdam decided that the spring has started because everything starts to blossom. Really nice but it's a pity the rain ruins everything.

Meeuw/Seagull

Ze zat op een paaltje in het water. Haar soortgenoten vlogen met veel gekrijs weg toen ik mijn lens op hen richtte. Zij bleef mooi zitten en poseerde. Ze draaide een beetje rond en ze streek met haar bek even langs haar pluimen. Een fotomodel had het niet beter gekund.
She was sitting on a little pole in the water. The other seagulls flew away with lots of noise when I pointed my lense at them. She stayed and posed. She turned around a little bit and stroke through her feathers with her beak. A model couldn't have done it better.

Simulatiezitting EU (1)

Op 1 februari werd onze klas Internationale Politiek verwacht in de gebouwen van het Europees Parlement in Brussel. Na maanden hard werken rond onze simulatiezitting als Europarlementsleden was het eindelijk D-Day. Het bleek een dag vol plezier te worden waarbij de zitting een fantastische afsluiter werd. We discussieerden, onderhandelden en stemden over de toetreding van Turkije tot de EU. Voor wie het wil weten: na een nipe eindstemming beslisten we dat Turkije er voorlopig toch niet bij komt.
Geniet van het beeldverslag hieronder en nog eens een grote dankjewel aan onze lector mvrouw Smets en aan mevrouw Verplancke van de stichting Ryckevelde voor de begeleiding.

EU Simulatiezitting (2)

Simulatiezitting EU (3)

Gent

Donderdag had ik mijn laatste examen: internationale politiek.
En daarna stoom afblazen. Omdat ik deze week naar Amsterdam verhuis voor mijn stage, wou ik ook nog even afscheid nemen van "mijn stad" met een wandeling. Gent heeft iets speciaals vind ik. Het is een stad maar ik heb er altijd het dorpsgevoel. Alles is op loopafstand en je kan niet over straat lopen zonder vrienden tegen te komen.
Ik wilde ook een stukje Gent meenemen naar Amsterdam dus ben ik foto's gaan nemen als een echte toerist.
Iedereen kent toch de Graslei? Alleen weet ik niet of je echt al eens GEKEKEN hebt naar de Graslei. Het mag er dan wel stikken van de Japanners maar het is typisch Gent. "Tes ien van de schuunste ploatskes in Gent" zou een rasechte Gentenaar zeggen. Ik zeg het ook.

Thursday I had my last exam: International politics.
Afterwards, I needed to relax. I wanted to say goodbye to "my city Ghent" with a walk because I'm moving to Amsterdam for my internship. Ghent is something special, I think. It's a city but I always keep the village feeling. Everything can be reached by foot and you can't leave your place without meeting friends.
I also wanted to take a piece of Ghent with me to Amsterdam so I went taking pictures like a real tourist.
Everyone knows the Graslei, right? I just don't know if you have ever really LOOKED at the Graslei. It may be crowded with Japanese people but it is typically Ghent. "Tes ien van de schuunste ploatskes in Gent", a real Gentenaar would say. It means: "it's is one of the most beautiful places in Ghent" in the dialect of Ghent. I agree.

Fotoredactie Scoop

Het groepje hierboven is de fotoredactie van Scoop, het mediamagazine dat gemaakt wordt door de laatstejaarsstudenten Journalistiek van de Arteveldehogeschool in Gent.
Wat doet een fotoredactie? Veel plezier maken, veel stressen, veel vloeken en natuurlijk ook de gepaste beelden bij het juiste artikel zoeken. Het klinkt gemakkelijker dan het is.
Ondertussen is de redactie bezig met een tweede Scoop in elkaar te steken. Ik help niet meer mee want alle artikels waarvoor ik een fotootje moest zoeken, stonden in de eerste Scoop van dit jaar en ik vertrek overmorgen op stage.
Maar aan degenen die wel nog zwoegen op het mooiste beeld van Walter Zinzen: volhouden! Jullie komen er wel. De eerste Scoop was een pareltje (al zeg ik het zelf), de tweede zal het ook wel worden.

The group at the pictures are the picture editors of Scoop, the media magazine that is made by the final-year-students Journalism at the Artevelde college in Ghent.
What do picture editors do? Have lots of fun, have lots of stress, curse a lot and find the propper images for a text of course. It sounds easier than it is.
Meanwhile, the editors started with a second Scoop. I'm not involved anymore because all the articles that needed an image from me are already in the first Scoop and Wednesday I'm leaving for my internship.
But to those who are still sweating on the nicest picture of Walter Zinzen: keep up the good work! You'll reach the end. The first Scoop was marvellous (as I may say myself), the second one will be marvellous too.

Rastaman

Lang geleden dat ik hier nog eens iets anders dan foto's gepost heb. Daarom nu een poging om mijn "tekenkunsten" eens te tonen. Hoe werk ik: Eerst schets ik in potlood, dan doe ik de uitlijning in tekenstift (bij voorkeur Rotring) en dan afwerken in Photoshop. Illustrator zou inderdaad beter zijn maar ik kan er eigenlijk niet mee werken. Wie leert het mij?

Something else than my pictures for a change. An attempt to show my "drawing talent". How I do the job: first I do the drawing in pencil, then I do the lining with a pen (preferably Rotring) and than I finish in Photoshop. Illustrator indeed would be beter, but actually I hardly know how it works. Someone to teach me?

Fotostokje

Artur (http://arturian.wordpress.com/) werpt mij een stokje:
Het is de bedoeling om snel een zelfportret te maken en te posten op je blog (niet veel over nadenken) en het stokje doorgeven aan enkele blogvrienden.
Ik haat portretten van mezelf en zeker zelfportretten. Mijn foto's zijn voor mij belangrijker dan mijn smoel. Een creatieve invulling was dus de oplossing. Ik maakte de foto met Photo Booth van Apple, Photoshop en het Nikonkleurtje (Pantone 803 C of FFE805 voor wie het wil weten) zorgden voor de afwerking.
Ik gooi het stokje naar Tiekenei (www.tiekenei.be), Ken (www.kendendermonde.be) en Ado (http://users.telenet.be/ado.dive/).

Artur (http://arturian.wordpress.com/) throws me a stick:
The plan is to make a self-portrait, post it on your blog (don't think to much) and pass it on to some blog friends.
I hate portraits from me and certainly self-portraits. My pictures are more important than my own face. A creative realization was the solution. I made the picture with Photo Booth from Apple, Photoshop and the Nikon colour (Pantone 803 C or FFE805 if you want to know) did the rest.
I pass the stick to Tiekenei (www.tiekenei.be), Ken (www.kendendermonde.be) and Ado (http://users.telenet.be/ado.dive/).

Kreeft

De neef van deze Canadees kom ik al eens tegen in de Oosterschelde. Zeer boeiende dieren, zeker als ze aan het roven slaan!

From time to time I meet the cousin of this Canadian in the Eastscald. Very interesting animals, certainly when they start hunting!

Scherp

Michiel Hendryckx is een graag geziene gast bij de openbare omroep. Als fotograaf werkt hij voor De Standaard, maar als presentator voor Canvas. Hij verleende zijn medewerking aan De bende van Wim en De laatste show. En Michiel presenteerde zelf het programma Het Bourgondisch complot.
Naast fotograaf en televisie-maker is hij ook auteur. In zijn nieuwste boek Scherp selecteert Hendryckx honderd foto's uit zijn eigen werk. Bij elke foto schrijft hij een verhaal, over schoonheid, twijfels en hartstocht. Je krijgt het antwoord op vragen als: Zijn alle fotografen voyeurs? Waarom wil iedereen lachend op de foto? En zijn foto's als goede wijn, worden ze beter met het ouder worden? Scherp geeft u een unieke inkijk in het werk van een bijzondere fotograaf en verteller.
- "Scherp" wordt uitgegeven bij Manteau vanaf april 2007 en zal verkrijgbaar zijn voor 24,95 Euro.

(Gelezen op http://www.vrtfansite.be/nieuws_template.php?id=14077)

Ik kijk er alvast naar uit!

Begijnhof Brugge

Examens zorgen ervoor dat ik al weken geen fototoestel meer in handen heb gehad. Frustrerend!
Vandaag daarom weer een foto uit de oude doos.
Vorige zomer: het begijnhof in Brugge in de late namiddag. Een of twee toeristen wandelen rond maar voor de rest is er niemand te bespeuren. De begijntjes zelf zijn al een half uur geleden naar binnen gegaan. Maar de sfeer die er hangt is er een van heilige rust...


I haven't had a camera in my hands for weeks because of the exams. Frustrating!
That is why today I present you an old picture again.
Past summer: the beguine court in Bruges in the late afternoon. One or two tourists strolled around but no one else was there. Even the beguines went in a half hour ago. But the atmosphere that was there, was one of holy peace...

Hespe iemand?

In Gent houden ze van traditie: de hespen hangen in het Vleeshuis aan de balken zoals ze er enkele honderden jaren waarschijnlijk ook hingen...

Ghent loves tradition: ham hanging from the beams in the Vleeshuis like they probably also hung hundereds of years ago...

Michiel

Vanaf vanavond (05/01/2007) kan je de meester zelf weer op Canvas zien. De Bende van Wim wordt heruitgezonden en De Standaardfotograaf Michiel Hendryckx is er dus ook weer bij.
Ondertussen heeft hij ook zijn eigen blog op http://standaard.typepad.com/michiel/ . Vol verwachting surf ik elke dag even naar daar om te kijken of hij nog geen nieuwe foto gepost heeft. Voorlopig staat Kareltje de kat nog even bovenaan maar dat mag gerust want het is zo een foto die je je nog jaren zal herinneren.
Elke vrijdagavond om 20.50 u op Canvas: kijk, leer en geniet!

From this night on (05/01/2007) you can see the master himself at work again at Canvas. De Bende van Wim is broadcasted again and De Standaard photographer Michiel Hendryckx is also back.
Meanwhile, he has his own blog at http://standaard.typepad.com/michiel/ . With great expectations I visit every day his blog to see if there isn't a new picture yet. For the time being, it is Kareltje the cat at the top but that's ok because it's one of those photos you'll remember for years.
Every Friday evening at 20.50h. at Canvas: watch, learn and enjoy!

Foto 2006

De persfotografen van De Standaard maakten vorige week allemaal een lijstje van hun tien beste foto's. Je kan ze vinden op http://www.standaard.be/info.aspx?topic=eindejaar#
Ikzelf vind het moeilijk om mijn tien beste foto's van het afgelopen jaar te kiezen. Ik denk dat de foto's in de blog mogen beschouwd worden als de beste van mijn jaar. Ze zijn dat om uiteenlopende redenen. Het theekopje: Ik snapte eindelijk hoe je die specifieke studiofoto maakt. Hans Muys: het fijne gesprek dat achter de foto zit. Het Internationaal Folklorefestival van Edegem: die tien fantastische dagen met mijn groep Russen, Marc en alle medewerkers van het festival.
Veel foto's bereikten jullie ook niet. Ze waren gewoon niet goed genoeg, ze waren te persoonlijk of ik heb gewoon nog niet de tijd gehad om ze te posten.
Dat is waarschijnlijk een van de kenmerken van foto's: ze zijn snel gemaakt maar ze zijn ook snel vergeten. Het zijn momentopnames. Een foto van vorig jaar wil ik jullie toch niet onthouden. Moest ik een lijstje gemaakt hebben van mijn beste foto's, zou hij er zeker tussen gestaan hebben. Oud-journalist Miel Dekeyzer nam na een interview uitgebreid de tijd om hem te laten fotograferen. Achter deze foto zit ook weer een mooi verhaal. Binnenkort kunnen jullie dat lezen in het mediatijdschrift Scoop van de studenten journalistiek van de Arteveldehogeschool in Gent.

Last week, the press photographers of De Standaard made a list of their ten best pictures. You can find them on http://www.standaard.be/info.aspx?topic=eindejaar#
I myself consider it rather hard to choose my ten best pictures of the past year. I think you can consider the pictures in the blog as my best ones. They are that for different reasons. The tea cup: I finally understood how you make that specific studio photo. Hans Muys: the nice conversation behind the picture. The International Folk Festival of Edegem: those ten great days together with my group of Russians, Marc and all the people at the festival.
Many pictures didn't reach you: they were not good enough, they were to personal or I just didn't found the time to post them.
That's is probably one of the characteristics of photos: they are made fast but also fast forgotten. They capture time. I still want to share one picture from last year. If I had made a list of my best pictures, this one would have been in it. Former journalist Miel Dekeyzer gave me enough time after an interview to make a portrait. Along with this picture goes another nice story. Soon you can read that one in the media magazine Scoop from the journalist students at the Artevelde College in Ghent.